नान्हरिया गोपाल लाल -सूरदास

सूरसागर

दशम स्कन्ध

Prev.png
राग बिलावल



नान्हरिया गोपाल लाल, तू बेगि बड़ौ किन होहि।
इहिं मुख मधुर बचन हँसि कै धौं, जननि कहै कब मोहिं।
यह लालसा अधिक मेरे जिय, जो जगदीस कराहिं।
मो देखत कान्हर इहिं आँगन, पग द्वै धरनि धराहिं।
खेलहिं हलधर संग रंग-रुचि, नैन निरखि सुख पाऊँ।
छिन-छिन छुधित जानि पय कारन, हंसि-हंसि निकट बुलाऊँ।
जाकौ सिब-बिरंचि-सनकादिक, मुनिजन ध्यान न पाव।
सूरदास जसुमति ता सुत-हित, मन अभिलाष बढा़व।।75।।

Next.png

टीका टिप्पणी और संदर्भ

संबंधित लेख

वर्णमाला क्रमानुसार लेख खोज

                                 अं                                                                                                       क्ष    त्र    ज्ञ             श्र    अः