ततोऽपरेण भल्लेन कुपित: केशवात्मज:।।6।।
चिच्छेेदाशु शिरस्तस्य चित्रसेनस्य वीर्यवान्।
ततस्तेे हतशेषास्तु समेत्य समयुद्धयत।।7।।
शरवर्षं विमुंञ्चन्तो ह्यभ्यसधावंजिघांसितुम्।
तत: संधाय बाणांस्ते् विमंञ्चन्तो रणोत्सुका:।।8।।
क्रीडन्निव महातेजा: शिरांस्येषामपातयत्।
निहत्य समरे सर्वांञ्छतमुत्तशमधन्विनाम्।।9।।
प्रद्युम्न: समराकांक्षी तस्थौ संग्राममूर्धनि।
हतं पुत्रशतं श्रुत्वा शम्बर: क्रोधमादधे।।10।।
सूतं संचोदयामास रथं मे सम्प्रयोजय।