वैशम्पायन उवाच
स कृष्णस्तत्र सहितो रौहिणेयेन संगत:।
मथुरां यादवाकीर्णां पुरीं तां सुखमावसत्।।1।।
प्राप्तयौवनदेहस्तु युक्तो राजश्रिया विभु:।
चचार मथुरां प्रीति: स वनाकरभूषणाम्।।2।।
कस्यचित्त्वथ कालस्य राजा राजगृहेश्वर:।
शुश्राव निहतं कंसं दुहितृभ्यां महीपति:।।3।।
ततो नातिचिरात् कालाज्जरासंध: प्रतापवान्।
आजगाम षडंगेन बलेन महता वृत:।।4।।
जिघांसुर्हि यदून् क्रुद्ध: कंसस्यापचितिं स्मरन्।
अस्ति: प्राप्तिश्च नाम्ना ते मागधस्य सुते नृप।।5।।