वैशम्पायन उवाच
तमारुह्य रथं कृष्ण: पारियात्रं गिरिं ययौ।
यत्रैरावतमास्थाय स्थित: सुरपति: प्रभु:।।1।।
पारियात्रो गिरिश्रेष्ठो दृष्टवा यान्तं जनार्दनम्।
शाणपादसमो भूत्वा प्रविवेश वसुंधराम्।।2।।
प्रियार्थं वासुदेवस्य प्रभावज्ञो महात्मन:।
तस्य प्रीतो हृषीकेश: पर्वतस्य जनाधिप।।3।।
तत: प्रयातं युद्धार्थमच्युतं कुरुनन्दन।
सपारिजातो गरुड: पृष्ठतोऽनुययौ तदा।।4।।
प्रद्युम्न: सात्यकिश्चापि गरुडस्थौ महाबलौ।
गतावुभौ रक्षणार्थे पारिजातमरिंदमौ।।5।।