ऋजुस्वरभावां भक्तांश च सर्वथा पुरुषोत्ताम।
अवजानासि जानन् मां कैतवीं वृत्तिमास्थित:।।51।।
एतावत् खलु पर्याप्तं दृष्टंथ द्रष्ट व्य1मव्यायम्।
श्रुतं चाप्यनथ यच्छ्रा्व्यं दृष्ट्: स्नेयहफलोदय:।।52।।
यदि त्वचहमनुग्राह्या मामनुज्ञातुमर्हसि।
तपस्येवअहं परं कृत्वाा निश्चटयं पुरुषोत्तषम।।53।।
भर्तुश्छतन्दे न नारीणां तपो वा व्रतकानि वा।
निष्फशलं खलु यद् भर्तुरच्छान्देान क्रियते हि।।54।।
इतीदमुक्वाोअ पुनरेव शोभना मुमोच तोयं नयनोद्भवं सती।
ग्रहाय पीतं हरिवासस: शुभा पटान्त माधाय मुखे शुचिस्मिता।।55।।
इति श्रीमहाभारते खिलभागे हरिवंशे विष्णुापर्वणि पारिजातहरणे षट्षष्टितमोअध्यातय:।