वह्नेरिव शिखां दीप्तां मायां भूमिगतामिव।
पृथिवीमिव गम्भरामुत्थितां पृथिवीतलात्।।36।।
मरीचिमिव सोमस्य सौम्यां स्त्रीविग्रहां भुवि।
श्रीमिवाग्सयां विना पद्मं भविष्यां श्रीसहायिनीम्।
कृष्णेन मनसा दृष्टां दुर्निरीक्ष्यां सुरैरपि।।37।।
श्यामावदाता स ह्यासीत् पृथुचार्वायतेक्षणा।
ताम्रौष्ठनयनापांगी पीनोरुजघनस्तनी।।38।।
बृहती चारुसर्वांगी तन्वी शशिसितानना।
ताम्रतुंगनखी सुभ्रूर्नीलकुंजितमूर्धजा।।39।।
अत्यर्थे रूपत: कान्ता पीनश्रोणिपयोधरा।
तीक्ष्णशुक्लै: समैर्दन्तै : प्रभासद्भिरलंकृता।।40।।