मुमोच निशितान बाणांश्छन्नोे मायाधरो बली।
विज्ञायान्तार्हितं बाणं प्राद्युम्निरपराजित:।।171।।
पौरुषेण समायुक्त: सम्प्रैक्षत दिशो दश।
आस्थाय तामसीं विद्यां तदा क्रुद्धो बले: सुत:।।172।।
मुमोच विशिखांस्तीाक्ष्णांश्छन्नो मायाधरो बली।
प्राद्युम्निर्विशिखैर्बद्ध: सर्पभूतै: समन्तत:।।173।।
वेष्टितो बहुधा तस्य देह: पन्नगराशिभि:।
स तु वेष्टितसर्वांगो बद्ध: प्राद्यम्निराहवे।।174।।
निष्प्रषत्न: कृतस्तस्थौ मैनाक इव पर्वत:।
ज्वालावलीढवदनै: सर्पभोगैर्विचेष्टित:।।175।।
अभित: पर्वताकार: प्राद्युम्निरभवद् रणे।