श्रीकृष्ण उवाच
भवतां पुण्य कीर्तनां तपोबलसमाधिभि:।
अपध्यापनाच्च पापात्मा भौम: स नरको हत:।।1।।
मोक्षितं बन्धानाद् गुप्तं कन्यान्त: पुरमुत्तमम्।
मणिपर्वतमुत्पानट्य शिखरं चैतदाहृतम्।।2।।
अयं धनौघ: सुमहान् किंकरैगहृतो मम ।
ईशा भवन्तो द्रव्यस्य तानुक्वा विरराम ह।।3।।
तच्छ्रुत्वा् वासुदेवस्य भोजवृष्ण्यन्धका वच:।
जहृषुर्हृष्टछरोमाण: पूजयन्तोय जनार्दनम्।।4।।
ऊचुश्चैहनं नृवीरास्ते कृतांजलिपुटास्तभत:।
नैतच्चित्रं महाबाहो त्वसयिदेवकिनन्दुने।।5।।