नैव शक्यास्व्वरमया जेतुं वज्रनाभ विहन्यसे।
अहिं पदा व्यु्त्क्रनमन् वै नचिराद् विनशिष्यलसि।।6।।
वज्रनाभश्च् तद्वाक्यंन नाभिनन्दति भारत।
कालपाशपरीतांगो मर्तुकाम इवौषधम्।।7।।
अभिवाद्य स दुर्बुद्धि: कश्यापं लोकभावनम्।
त्रैलोक्यसविजयारम्भेष मतिं चक्रे दुरासद:।।8।।
ज्ञातियोधान् समानीय मित्राणि सुबहूनि च।
प्रतस्थे स्वरर्गमेवाग्रे विजिगीषन् विशाम्पलते।।9।।
एतस्मिन्नान्तरे देवौ कृष्णेन्द्रौ च महाबलौ।
प्रेषयामासतुर्हंसान् वज्रनाभवधं प्रति।।10।।