लोकानां त्वंत गतिर्देव त्वरत्प्रुसूतमिदं जगत्।
अजयेस्वं त्रिभिर्लोकै: ससुरासरपन्नगगै:।।136।।
तस्मा्त् संहर दिव्यं त्वममिदं चक्रं समुद्यतम्।
अनिवार्यमसंहार्यं रणे शत्रुभयंकरम्।।137।।
बाणस्यायस्याभयं दत्तं मया केशिनिषूदन।
तन्मेय न स्याद् वृथा वाक्यमतस्त्वां क्षामयाम्यहम्।।138।।
श्रीकृष्ण उवाच
जीवतां देव बाणोऽयमेतच्चाक्रं निवर्तितम्।
मान्यंस्त्व देवदेवानामसुराणां च सर्वश:।।139।।
नमस्तेऽस्तुत गमिष्या्मि यत्कार्यं तन्महेश्वर।
न तावत् क्रियते तस्मान्मामनुज्ञातुमर्हसि।।140।।