एवं च ब्रुवतां तेषां प्रभाता रजनी तदा।
ततस्तूबर्यनिनादैश्चत शंखानां च महास्वृनै:।
प्रबोधनं महाबाहो: कृष्ण स्याहक्रियतालये।।71।।
तत: प्रभाते विमले प्रादुर्भूते दिवाकरे।
प्रविवेश सभामेका नारद: प्रहसन्निव।।72।।
दृष्ट्वा तु यादवान् सर्वान् कृष्णेमन सह संगतान्।
तत: स जयशब्दे न माधवं प्रत्यनपूजयत्।।73।।
उग्रसेनादयस्तेव च तमृषिं प्रत्यधपूजयन्।
अथाभ्युात्थाजय विमना: कृष्ण्: समितिदुर्जय:।
मधुपर्कं च गां चैव नारदाय ददौ प्रभु:।।74।।
सोपविश्याचसने शुभ्रे सर्वास्त रणसंवृते।
सुखासीनो यथान्याययमुवाचेदं वचोअर्थवत्।।75।।