एकैकस्योपरि तदा तेऽन्योन्यं भयपीडिता:।।126।।
वमन्त: शोणितं जग्मुर्विषादाद् विमुखा रणे।
न बभूव पुरा देवैर्युध्यतां तादृशं भयम्।।127।।
यादृश युध्यमानानामनिरुद्धेन संयुगे।
केचिद् वमन्तोे रुधिरं ह्यपतन् वसुधातले।।128।।
दानवा गिरिश्रृंगाभ गदाशूलासिपाणय:।
ते बाणमुत्सृज्यारणे जग्मुेर्भयसमाकुला:।।129।।
विशालमाकाशतलं दानवा निर्जितास्तदा।
नि:शेषभग्नां महतीं दृष्ट्वार तां वाहिनीं तदा।।130।।
बाण: क्रोधातप्रजज्वाल समिद्धोऽग्निरिवाध्वंरे।