भगवंछ्रुयतां वाक्यंन दौत्येंनाहमिहागता।
अनिरुद्धं मुने नेतुं यदर्थं च श्रृणुष्व मे।।6।।
नगरे शोणितपुरे बाणो नाम महासुर:।
तस्य कन्या वरारोहा नाम्नोेषेति च विश्रुता।।7।।
भगवन् सानुरक्ताा च प्राद्युम्निं पुरुषोत्त्मम्।
देव्याो वरविसर्गेण तसया भर्ता विनिर्मित:।।8।।
तं च नेतुं समायाता तत्र सिद्धिं विधत्व् मे।
मया नीतेअनिरुद्धे तु नगरं शोणिताह्वयम्।।9।।
प्रवृत्ति: पुण्ड रीकाक्षे त्व्याआख्ये।या महामुने।
अवश्यं भविता चैव कृष्णेान सह विग्रह:।
बाणस्य् सुमहान् संख्येन दिव्योय हि स महासुर:।।10।।