तुम्हरे बिरह व्रजनाथ -सूरदास

सूरसागर

दशम स्कन्ध

Prev.png
राग मारू


तुम्हरे विरह व्रजनाथ राधिका नैननि नदी बढ़ी।
लीने जात निमेष कूल दोउ, एते मान चढ़ी।।
चलि न सकत गोलक नौका लौ, सीव पलक बल बोरति।
ऊर्ध्व उसाँस समीर तरंगनि, तेज तिलक तरु तोरति।।
कज्जल कीच कुचील किऐ तट, अंबर अधर कपोल।
रहे पथिक जु जहाँ सु तहाँ थकि, हस्त चरन मुख बोल।।
नाही और उपाय रमापति, बिनु दरसन क्यौ लीजै।
आँसुसलिल बूड़त सब गोकुल, ‘सूर’ स्वकर गहि लीजै।।4113।।

Next.png

संबंधित लेख

वर्णमाला क्रमानुसार लेख खोज

                                 अं                                                                                                       क्ष    त्र    ज्ञ             श्र    अः