जब जब दीननि कठिन परी -सूरदास

सूरसागर

प्रथम स्कन्ध

Prev.png
राग केदारौ



जब जब दीननि कठिन परी।
जानत हौं करुनामय जन कौ तब तब सुगम करी।
सुभा मँक्तार दुष्‍ट दुस्‍सासन द्रौपदि आनि धरी।
सुमिरत पट कौ कोट बढ़यौ तब, दुख-सागर उबरी।
ब्रह्म-बाण तै गर्भ उबारयौ, टेरत जरी जरी।
विपति-काल पांडव-बधु बन मैं राखी स्‍याम ढरी।
करि भोजन अवसेस जज्ञ कौ त्रिभुवन-भूख हरी।
पाइ पियादे धाइ ग्राह सों लीन्‍हौ राखि करी।
तब तब रच्‍छा करी भगत पर जब बिपति परी।
महा मोह मैं परयौ सूर प्रभु, काहैं सुधि बिसरी।।16।।

Next.png

टीका टिप्पणी और संदर्भ

संबंधित लेख

वर्णमाला क्रमानुसार लेख खोज

                                 अं                                                                                                       क्ष    त्र    ज्ञ             श्र    अः