खड़े हु‌ए थे लिये सहारा तरुका -हनुमान प्रसाद पोद्दार

पद रत्नाकर -हनुमान प्रसाद पोद्दार

श्रीराधा माधव लीला माधुरी

Prev.png
लावनी तर्ज दूसरी - ताल कहरवा


खड़े हु‌ए थे लिये सहारा तरुका, था सौन्दर्य अनूप।
दृष्टि चौंधिया‌ई, मैं देख न सकी प्रथम वह द्युतिमय रूप॥
खुले नयन देखे मैंने तब अरुण-चरण-जलजात नवीन।
नूपुर सुभग सुसज्जित सुन्दर नृत्य-कुशल वे कला-प्रवीण॥
नील-श्याम बदनारबिन्द नव-नागर, कृष्ण सुकुञ्चित केश।
पीताबर विद्युत-द्युति आभूषणयुत अङ्ग मनोहर वेश।
मुक्ता-गुजा हार सुशोभित झूल रही वनमाला वक्ष।
कुटिल भ्रुकुटि, अति दीर्घ नेत्र, रसमय दोनों मनहरण सुदक्ष॥
देख रूप मैं भूली अग-जग लोचन रहे स्तध अनिमेष।
हु‌ई कठिन अति स्थिति, न रही स्मृति, हूँ मैं कौन, कहाँ किस देश॥
देखा मधुर वक्र नयनों से नागर ने हँस मेरी ओर।
मिले नेत्र-तारे, उमड़ा रस-‌उदधि हृदय में ओर-न-छोर॥
प्रेमधाम सौन्दर्य-वाण सखि! बिंधा हृदय में आ सुख-रूप।
हु‌ई तुरंत विकल घायल मैं सुखमय पीड़ा बढ़ी अनूप॥
लज्जा-भय-संकोच-शील सब रमणी-गुण-गौरव शुचि भाव।
मिटा तुरंत किया आकर्षण, रहा एक दर्शनका चाव॥
छल-छल विमल सुकोमल नयन अरुण रस-पूरित हृदय महान।
नाना भाव तरंगित-विस्मित किपत मोहित गत तन-जान॥
उठी लहर, मन हु‌आ भाग अब चलूँ, नहीं पर उठते पैर।
बजे मधुर नूपुर, आये वे निकट तुरंत मनोहर गैर॥

Next.png

टीका टिप्पणी और संदर्भ

संबंधित लेख

वर्णमाला क्रमानुसार लेख खोज

                                 अं                                                                                                       क्ष    त्र    ज्ञ             श्र    अः