स्याम आ पहुँचे तुरत निकुंज -हनुमान प्रसाद पोद्दार

पद रत्नाकर -हनुमान प्रसाद पोद्दार

श्रीराधा माधव लीला माधुरी

Prev.png
राग विलावल - तीन ताल


स्याम आ पहुँचे तुरत निकुंज।
सहमे देखि बिषाद भर्‌यौ अभिमान प्रिया-मुख-कंज॥
नीचे नैन गड़े भूतल पर, सलिल-रहित गंभीर।
कर अवलंब कपोल बाम पर, मन अधीर धरि धीर॥
सिथिल सरीर, पीर अभ्यंतर ग‌ए तुरत सब जान।
मेरे दुःख दुखी ह्वै प्यारी, करि बैठी है मान॥
आ समीप अति आर्तभाव सौं, चरननि दृष्टि जमाय।
अति अपराधी-से संभ्रम अति, मन संकोच सुभाय॥
कहन लगे मृदु बचन, बोलि नहिं पा‌ए, उमड़्यौ नेह।
गद्‌गद कंठ, लगे बरसन दो‌उ नयन अमित रस-मेह॥
देखि दसा प्रियतम की, भूली राधा सारौ मान।
कंठहार बनि लगी मनावन, उलटे तजि अभिमान॥
बोली-’भ‌ई अनिष्टासंका मेरे मन लखि देर।
तुम्हरे आवन में, बिलपी मैं, क्यों है ग‌ई अबेर॥

Next.png

टीका टिप्पणी और संदर्भ

संबंधित लेख

वर्णमाला क्रमानुसार लेख खोज

                                 अं                                                                                                       क्ष    त्र    ज्ञ             श्र    अः