माधौ नैंकु हटकौ गाइ -सूरदास

सूरसागर

प्रथम स्कन्ध

Prev.png
राग केदारौ
तृष्‍णा-वर्णन





माधौ, नैंकु हटकौ गाइ।
भ्रमत निसि-बासर, अपथ-पथ, अगह गहि नहिं जाइ।
छुघित अति न अघाति कबहूँ, निगम-द्रुम दलि खाइ।
अष्‍ट -दस-घट नीर अँचवति, तृषा तऊ न बुझाइ।
छहौं रस जौ धरौं आगै, तऊ न गंध सुहाइ।
और अहित अभच्‍छ भच्‍छति, कला बरनि न जाइ।
ब्‍योम, धर, नद, सैल, कानन इते चरि न अघाइ।
नील खुर अरु अरुन लोचन, सेत सींग सुहाइ।
भुवन चौदह खु‍रनि खूँदति, सु घौं कहाँ समाइ।
ढीठ, निठुर, न डरति काहूँ, त्रिगुन ह्वै समुहाइ।
हरै खल-बल दनुज-मानव-सुरनि सीस चढ़ाइ।
रचि-बिरचि मुख-भौंह-छबि, लै चलति चित्त चुराइ।
नारदादि सुकादि मुनिजन थके करत उपाइ।
ताहि कहु कैसै कृपानिधि, सकत सूर चराइ ?।।56।।

Next.png

टीका टिप्पणी और संदर्भ

संबंधित लेख

वर्णमाला क्रमानुसार लेख खोज

                                 अं                                                                                                       क्ष    त्र    ज्ञ             श्र    अः