भलौ ब्रज भयौ धरनि तै स्वर्ग -सूरदास

सूरसागर

दशम स्कन्ध

Prev.png
राग मलार


भलौ ब्रज भयौ धरनि तै स्वर्ग ।
तब इन पर गिरि, अब गिरि पर ये, प्रोति किधौ यह दुर्ग ।।
सुर बासुर छल बाल बारि गढ़, अत्र अवधि मिलि खूटी ।
प्रिय पति बिरह मदन गढ़ घेरयौ, एकौ अलँग न टूटी ।।
नैन तड़ाग, स्रवन मूरति मठ, जत्र सकत बार बानी ।
राम केलि घन पौरि कोट मनु, देखि अमर रजधानी ।।
गोरभन गोला गजैन, घन घमिं दुदुभिनि रोकी ।
कटक रोम कँगूरनि प्रति मनौ आनी अपनी चौकी ।।
चढ़त त्रिभगी सजि साजि मत, धँसत नहीं पल आँखी ।
देखहु ‘सूर’ सनेह स्याम कौ, गगन मँडल हम राखी ।। 3221 ।।

Next.png

संबंधित लेख

वर्णमाला क्रमानुसार लेख खोज

                                 अं                                                                                                       क्ष    त्र    ज्ञ             श्र    अः