चौपरि-जगत मड़े जुग बीते।
गुन पाँसे, क्रभ अंक, चारि गति सारि, न कवहूँ जीते।
चारि पसार दिसानि, मनोरथ घर, फिर-फिरि गिनि आनै।
काम-क्रोध-मद-संग मूढ़ मन खेलत हार न मानै।
बाल-विनोद बचन हित-अनहित बार बार मुख भाखै।
मनौ वेग बगदाइ प्रथम दिसि आठ-सात-दस नाखै।
षोड़स जुक्ति, जुवति चित षोड़स, षोड़स बरस निहारै।
षोड़स अंगनि मिलि प्रजंक पै छ-दस अंक फिरि डारै।
पंद्रह पित्र-काज, चौदह दस-चारि पठे, सर साँधे।
तेरह रतन कनक रुचि द्वादस अटन जरा जग बाँधे।
नहिं रुचि पंथ, पयादि डरनि छकि पंथ एकादस ठानै।
नौ दस आठ प्रकृति, तृष्ना सुख सदन सात संधानै।
पंजा पंच प्रपंच नारि-पर भजत, सारि फिरि मारो।
चौक चबाउ भरे दुबिधा छकि रस रचना रुचि धारी।
बाल, किसोर, तरुन, जर, जुग सो सुपक सारि डिग ढारी।
सूर एक पौ नाम बिना नर फिरि फिरि बाजी हारी।।60।।